Marka Hakkına Tecavüz (Beraat Kararı - Adidas)
Sanık savunması, katılma dilekçeleri, cevabi yazılar, marka tescil ve yenileme belgeleri, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesinde; Suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61. maddesinde marka hakkına tecavüz sayılan fillerin belirlendiği, anılan maddenin “c” bendinde “Markayı veya ayırt edilmeyecek derecede benzerini kullanmak suretiyle markanın taklit edildiğini bildiği veya bilmesi gerektiği halde tecavüz yoluyla kullanılan markayı taşıyan ürünleri satmak, dağıtmak veya bir başka şekilde ticaret alanına çıkarmak veya bu amaçlar için gümrük bölgesine yerleştirmek, gümrükçe onaylanmış bir işlem veya kullanıma tabi tutmak veya ticari amaçla elde bulundurmak.” şeklinde düzenleme yapıldığı, aynı Kanun’un 61/A-1 maddesinde ise, “Başkasına ait marka hakkına iktibas veya iltibas suretiyle tecavüz ederek mal veya hizmet üreten, satışa arz eden veya satan kişi bir yıldan üç yıla kadar hapis ve yirmibin güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki hükümle marka hakkına tecavüz fiileri yönünden cezai yaptırım öngörüldüğü,
Ticari amaçla dahi olsa ihraç edilmek maksadıyla gümrük bölgesinde eşya bulundurmak eylemi 61/A maddesi kapsamına alınmadığı gibi, 61.maddeye atıf da yapılmadığı, 5237 sayılı TCK’nın 2.maddesinde “Kanunun açıkça suç saymadığı bir fiil için kimseye ceza verilemez ve güvenlik tedbiri uygulanamaz. Kanunda yazılı cezalardan ve güvenlik tedbirlerinden başka bir ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunamaz. (2) İdarenin düzenleyici işlemleriyle suç ve ceza konulamaz. (3) Kanunların suç ve ceza içeren hükümlerinin uygulanmasında kıyas yapılamaz. Suç ve ceza içeren hükümler, kıyasa yol açacak biçimde geniş yorumlanamaz.” şeklinde düzenlenen suç ve cezada kanunilik ilkesi gereğince sanığa atılı eylemin kanunda öngörülen suç tarifine uymadığı anlaşılmakla, sanığın unsurları oluşmayan müsnet suçtan beraatine, taklit niteliği haiz olan ve suçtan elde edildikleri sabit olan ürünlerin TCK'nın 54/1 maddesi uyarınca müsaderesine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
Sayfamızı Paylaşın
